Het eind van de wereld

Het eind van de wereld
Vanochtend nemen we de bus naar Cee een 12 km voor Finisterre. Het was lang geleden dat ik misselijk was in de bus maar ik ben dolblij als we uitstappen. Eerst even koffie en bijkomen. Het is pas 11.00 en al goed warm. Het is heerlijk om uit de stad en de drukte te zijn. Wat is het hier mooi. Weer totaal anders omdat we langs de kust lopen. Niet helemaal maar we zien hem regelmatig.
We snappen er niks van het lijkt wel of de klimmetjes steeds steiler worden en onze rugzak zwaarder. We stoppen regelmatig om weer wat te fotograferen, alles is even mooi. We zien een salamander die zelfs voor mij wil poseren.
Eenmaal in Finisterre vinden we een fantastische albergue. We hebben een bed met lakens en handdoeken Heerlijk even geen slaapzak of zeemlap.
We genieten van de zon op het strand en lopen 's avonds naar het eind van de wereld, paaltje 0.0 km. Om 20.00 staan we stil en kijken in gedachte bij de slachtoffers uit over de baai. 
'Nieuw en herboren' lopen we even later terug. Morgen onze laatste tocht naar Muxia. Dat schijnt nog mooier te zijn. We zijn heel benieuwd dit is al zo mooi.
Liefs van ons
Cee - Finisterre -0.0 -19 km