Santiago bijna in zicht.

Santiago bijna in zicht.
Vandaag weer een fantastisch mooie dag gehad. Wat een rust, helemaal vergeleken bij gisteren. We komen in het begin van de etappe bijna in de war en denken dat we ipv gele pijlen rode moeten volgen. We zien groepjes jonge kinderen ( 6-10 jaar) de berg op rennen met hun caminoschelp heen en weer bungelend op de rug. Allemaal hebben ze een rood T-shirtje aan. Ze zijn op zoek naar de paaltjes. Hier staan veel paaltjes met de km stand  erop. We horen de teleurstelling in hun stem als het bordje eraf is. Dan maar hup naar de volgende, alsof er geen berghelling bestaat. We passeren hele groepen en één waaghals van een jaar of zeven vraagt in het Engels waar we vandaan komen. Hij spreekt best goed Engels. Toch horen we even daarna  het woord crazy  vallen, vast niet over/ tegen ons.
Daarna wordt het rustiger en komen we nog maar zelden mensen, behalve in de stad, tegen. In de grote stad genieten we op een bankje van stokbrood met aardbeien en yoghurt met aardbeien. Wat smaakt alles dan heerlijk.
Het landschap doet wat Hollands aan door de koeien maar heeft toch ook pittige klimpartijen. Het is vandaag goed warm ( gelukkig hebben jullie nu ook mooi weer in Holland) en we genieten daarom ook van de schaduw in het bossen waar we vaak doorheen lopen.
Tot twee keer toe zien we een slang. Later in de auberge vertelt een Spanjaard dat een van de twee behoorlijk gevaarlijk is. Oeps
We zien grote bomen waar de stam van lijkt te vervellen maar waarvan we het blad niet meteen herkennen als eucalyptus. Het ziet er bij ons heel anders uit in de vaas. Hier zijn de bladeren langwerpig en dun en naar ons idee ruikt het ook minder. Toch zien we bossen er vol mee staan.
De auberge van vandaag wordt gerund door een man die hem zelf zeven keer heeft gelopen. In deze auberge heeft hij op alles gelet wat je nodig hebt als wandelaar: fantastische douche, een eigen stopcontact en plankje naast je bed, een heerlijke bank in de huiskamer. Top dus! Thuis zo gewoon maar hier word je daar heel blij van.
We eten in de bar er vlakbij. Het wordt gerund door een rondborstig vrouw met een grote warme lach. Wat Marja te eten krijgt is erg onduidelijk een soort mergpijp met kikkererwten en een vettig 'iets' maar behalve het eerste en laatste is het erg lekker. Marja legt de vellen keurig op een schoteltje. Twee Fransen vrouwen vlakbij ons zien we alles opetenik zie ze lachen om het bord bij Marja.De hele bar hangt vol met T- shirts die de eigenaresse van iedereen heeft gehad. Op deze en op de muren stoelen waar je ook maar kijkt staan teksten en namen op van all over the world. Ik geef haar mijn mooie koningsspeld ( hopelijk kan ik bij Andre nog een nieuwe bestellen) ze is helemaal verguld en ik krijg twee dikke zoenen. Even later prijkt de speld al op de muur. Wanneer we weg willen gaan krijgen wij en de Franse dames van haar nog een likeurtje waarbij ze natuurlijk zelf ook mee doet. Ze wil zelfs nog een tweede inschenken maar die slaan we maar af, we willen  morgen nog Santiago bereiken
Liefs van ons M&M
Casanova-  Salceda 34 km