Zondag

1 mei 2016 - Palas De Rei, Spanje

Zondag

Het gezamenlijk ontbijt vanmorgen was gepland om 8.00, uitslapen dus dacht ik. Om zes uur ging mijn biologische wekker al af
Het was heel gezellig met elkaar te ontbijten. Ook nu weer verwennerij met een eitje, echt zondag. We nemen afscheid van elkaar en dit is net als het echte 'Camino gevoel' zoals op onze eerste tocht. Het was maar één avond en ochtend wat je met elkaar deelt maar het voelt veel langer. Er was een ouder echtpaar bij wat samen de Camino liep en de eerste drie weken regen had gehad. De weg was zo slecht dat de weg overspoeld was en schoenen uit moesten om door het water heen te waden. De man aarzelde geen moment maar bracht zijn rugtas naar de overkant en daarna zijn vrouw❤️ Na dit verhaal kijkt zijn vrouw hem heel verliefd aan en verteld verder dat hij ook een vrouw met kinderwagen heeft geholpen met de wagen naar boven te duwen op de Camino. Ja en dan vult hij zelf aan dat hij ook een fietser heeft geholpen naar boven te duwen ( met zijn rugzak om) Hij leek zo broos, nou dus echt niet. Dat dingen niet altijd zijn zoals ze lijken zien we later op de dag nog een keer.
De dag begint met mist en de zon die erdoor heen komt. Prachtig schouwspel. Maar al snel merken we dat het echt zondag is. Er lopen ongelofelijk veel mensen op de route die een dagje Camino lopen of de laatste 100 km?
Tot onze verbazing zien we Miss trolley weer lopen. Vol enthousiasme zwaait ze naar ons. Haar blauwe haar is weg, net als haar vriendje, haar trolley draagt ze nu als rugzak en zegt dat het perfect gaat. Wauw, wat een verandering. Behalve een paar Koreanen zien we niet veel mensen terug, onze afstanden zijn net wat langer. Heel bewust want we willen zo graag naar Finisterre. 
Vanaf half twee zien we niemand meer en lopen we helemaal alleen. Het eerste en het laatste stuk van deze route vinden we mooi maar we lopen ook een heel stuk langs de weg wat erg saai is.
Uiteindelijk komen we in een gehucht aan waar een prima hostel  blijkt te zijn. We kunnen per gratie om zes uur nog iets eten bij de bar aan de overkant. Logisch in een dorp met drie huizen op zondag
Vilacha- Casanova 30 km

Foto’s

5 Reacties

  1. Tineke Hafkamp:
    1 mei 2016
    Dank voor dit mooie zondagse verhaal. De trolleymevrouw begint ook beter te begrijpen wat ze eigenlijk aan het doen is. Gaat het goed met Marja's voeten? Slaap lekker en morgen gezond weer op!
  2. Kees:
    2 mei 2016
    Lastige dingen die niet zijn zoals ze lijken. Naast jullie en de Koreanen houdt Trolleylady er dus ook aardig de vaart in.
    Op de stroomonderbreking na klinkt jullie zaterdag-op-zondagovernachting als hét ideale adres!
  3. Jan en marlies:
    2 mei 2016
    Hi Tineke,
    Bedankt voor je bericht. Met Marja d'r voet gaat het prima. Het blaartje blijft maar wordt niet groter. Ik steeds tegen Marja niet klagen maar dragen, maar ze kende deze uitspraak niet. Jij toch wel he
    Liefs van ons
    M&M
  4. Jan en marlies:
    2 mei 2016
    Hi Kees
    Dank je wel Voor je reactie. Het was zonder meer de ideale overnachting!
    Liefs van ons
  5. Dirk Jan:
    2 mei 2016
    Lieve Marja en Marlies, Paul en ik genieten van alle verhalen en foto's. We leven met jullie mee. Wat mooi dat jullie ons zo deelgenoot maken van de reis!